Tanie loty do Paryża

5 8 grudnia 2015

Miejskie osiedla

Bornholm obfituje w osiedla miejskie. Prócz najstarszego z nich, Akirkeby, wszystkie usytuowane są na wybrzeżu, powstały bowiem ze średniowiecznych osiedli rybackich lub kupieckich. W niewielu przypadkach na ich lokalizację wpłynęło istnienie naturalnych portów. Podstawę do zakładania miast bornholmskich w średniowieczu stwarzała obfitość śledzi w morzu u południowych wybrzeży wyspy. Miasta rozkwitały wtedy, podobnie jak w sąsiedniej Skanii. Również centralne położenie wyspy w południowej części Bałtyku dawało podczas sztormów schronienie rybakom z sąsiednich krajów — Szwecji i Niemiec, co nie było bez wpływu na rozwój miast. Zrozumiałe, że ten rozkwit związany z wybrzeżem nie dotyczył Afcirkeby, położonego we wnętrzu wyspy. Powstało ono z woli swego założyciela, arcybiskupa z Lund w Szwecji. Zlokalizowane między R0nne i Neks0, wciśnięte w ubogą okolicę rolniczą, cierpiało notoryczny niedostatek. Jeszcze w XVIII w. 10’% jego mieszkańców żyło z żebractwa. Wszystkie miasta Bornholmu, nie wyłączając R0nne, do dziś mają w dużej mierze wiejski charakter. Większość z nich, także R0nne, nią place targowe, przekształcone później w rynki otoczone zwartą zabudową jedno- i kilkukondygnacjową. Fizjonomię tych miast, rozwijających się bezplanowo, charakteryzują przeważnie jednopiętrowe lub parterowe domy z okapowymi dachami, krytymi czerwoną dachówką, o ścianach szachulcowych lub ceglanych, na podmurówce kamiennej. Tylko w R0nne i Neks0, zbombardowanych pod koniec ostatniej wojny, wyrosły obok ocalałej starej zabudowy nowe dzielnice drewnianych domków prefabrykowanych lub nowoczesne, wielopiętrowe punktowce.

About 

Related Articles